O trudnych pytaniach

Ukazał się nowy, ostatni w tym roku, numer czasopisma o relacjach i duchowości "Warto", w którym autorzy, specjaliści z różnych dziedzin, mierzą się z trudnymi pytaniami.

„Warto” poczytać o trudnych pytaniach.
Bynajmniej nie jest to nudne, nawet jeśli odpowiedzi proste nie są, a czasami autorzy w ogóle nie czują się na siłach, by na nie odpowiadać. Samo stawianie ciekawych pytań jest niezwykle interesujące. Dlaczego „jedno mówią, drugie robią?” pyta na przykład Przemek Hewelt, bankowiec:
"Pierwsze pytanie, na które staram się znaleźć w związku z tym odpowiedź, brzmi następująco: Dlaczego z niektórymi chrześcijanami nie da się pracować, co więcej – czasem z nimi trudno wytrzymać dłużej niż kilka minut grzecznościowej rozmowy?"

Lekarz medycyny Adrian Kotas w artykule zatytułowanym Tutaj nie ma twardzieli zadaje inne ciekawe pytanie – o sytuację lekarzy, którzy przekazują złe lub najgorsze wieści swoim pacjentom:
"Pacjent – wiadomo – staje w sytuacji podbramkowej i musi podjąć walkę, która niekoniecznie skończy się sukcesem. A dla lekarza? Czy to też sytuacja trudna? Przecież doświadczony medyk codziennie ma do czynienia z zagrożeniem życia, chorobami nieuleczalnymi i śmiercią. Dla rutyniarza to chleb powszedni […]."

Profesor Robert Kolb, teolog, pyta z kolei o nasze zrozumienie Wieczerzy, do spożywania której zaprasza nas wszystkich Bóg:
"Ludzie muszą jeść. Ludzie uwielbiają jeść. Posiłki odgrywają znacznie większą rolę niż tylko podtrzymywanie życia. Pokarm jest niezbędny dla organizmu, ale posiłki budują nie tylko ciało człowieka, lecz także życie rodzinne. Przy stole wyraża się wdzięczność i świętuje. Bóg tak bardzo umiłował swoje dzieci, że ustanowił dla nich posiłek, w którym przekazuje nam swe życiodajne Słowo".

O tym, że ludzie zadają ciągle te same pytania, co z kolei prowadzi do zadumy nad tym, dlaczego wyważają drzwi, które Ktoś już dawno otworzył, pisze Ilona Hajewska, mediator sądowy:
"Ludzie przychodzą na rozmowę z mediatorem sądowym, mienią się ludźmi wierzącymi, a zadają te same pytania, co 2000 lat temu. Wiele razy pytałam siebie, dlaczego tak jest, skoro de facto znają odpowiedź. Przyczyną ich pytań jest niewiara, odejście od przykazań, które Bóg dał człowiekowi od początku świata. Ciągle jest ten sam bunt w sercach ludzi w stosunku do tego, co Bóg dla nich przewidział, „aby byli jednym ciałem”. Nie można zatem dziwić się, że gdy słabnie wiara i poszanowanie tego, co mówi Słowo Boże – to w zastraszającym tempie wzrasta liczba rozwodów".

W najnowszym numerze „Warto” nie zabrakło też pytań dramatycznych, które skłaniają do zastanowienia nad własną wobec innych i życia w ogóle postawą. Świetną obserwatorką ludzkich zachowań okazuje się Danuta Mendroch, fizjoterapeutka, która w artykule Część mojej historii przytacza m.in. taką scenę:
"Stoimy na cmentarzu, trwa pogrzeb starszej kobiety: żony, matki, kościelnej, działaczki społecznej. Czas podziękowań i wspomnień. Nad grobem staje córka, dojrzała już kobieta. To, co mówi, porusza mnie do głębi: „To była moja mama, moja kochana mama. Była pomocą dla was wszystkich, wspierała, radziła, pomagała, wysłuchiwała. Ja jej tak bardzo potrzebowałam, ale ona była zawsze zajęta…To była MOJA MAMA!”.
„Zadając pytania, uzyskując odpowiedzi, towarzysząc, stajemy się częścią historii życia innych, którą napotkani włączą w swoją opowieść” – pisze w pewnym momencie autorka. Zadając pytania, stajemy się bogatsi, szukając odpowiedzi, rozwijamy się, towarzysząc, tworzymy więzi – pragnę dodać.

Joanna Rączkowiak, redaktorka Wydawnictwa WARTO

Czasopismo "Warto" można kupić w księgarni "Warto" w Cieszynie oraz na www.warto.com.pl.