english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

Trzydziestolecie chóru w Rypinie

Radosny jubileusz w diasporze

18.10.2012
Udostępnij

W pierwszą niedzielę października parafia w Rypinie w szczególny sposób przeżywała Dziękczynne Święto Żniw – tym razem było ono połączone z pięknym jubileuszem parafialnego chóru. To już 30 lat od kiedy chór, liczący wtedy 11 osób, wystąpił po raz pierwszy - właśnie na Święto Żniw 3 października 1982 roku.


Trzydziestolecie chóru w Rypinie

Uroczyste jubileuszowe nabożeństwo odprawił proboszcz parafii ks. Michał Walukiewicz. Myślą przewodnią był werset: Ja bowiem ufam łasce Twojej! Niech się raduje serce moje zbawieniem Twoim! Będę śpiewał Panu, bo okazał mi dobroć (Ps13,6). Oprócz wdzięczności za plony, z naszych serc popłynęły słowa dziękczynnej modlitwy oraz prośba o dalsze Boże błogosławieństwo dla chóru. Wszyscy bardzo wzruszeni spotkaliśmy się u Stołu Pańskiego. Wspominaliśmy także tych chórzystów, których Pan zabrał do siebie.

 

Dalsza uroczystość odbyła się już w sali parafialnej. Była to okazja do wspomnień i refleksji, nie zabrakło też jubileuszowego tortu.  Mieliśmy możliwość wyrażenia naszej wdzięczności Margaricie Tomaszewskiej, dzięki której ten chór powstał, istnieje do dziś i - co najważniejsze - stał się ważną częścią naszego życia. To właśnie pani Margarita zaszczepiła w nas - młodszych - tę potrzebę i radość ze śpiewu i nadal jest naszym dobrym duchem i podporą. Nauczyła nas, że śpiewanie to pewien rodzaj języka, którym możemy wyrażać to, co w głębi duszy nosimy lub czasem nawet skrywamy: wszystkie nasze radości i smutki, nasze modlitwy i wiarę, nasze prośby i podziękowania, naszą nadzieję i ufność. A zachęty dodały nam słowa z Listu Jk 5:13  Cierpi kto między wami? Niech się modli. Weseli się kto? Niech śpiewa pieśni.

 

Obecnie w chórze śpiewa 21 osób w wieku od 12 do 76 lat - parafian i przyjaciół, co stanowi znaczącą część rypińskiej parafii. Wielokrotnie śpiewaliśmy na uroczystościach, jubileuszach, świętach - nie tylko w Rypinie, ale także w sąsiednich parafiach, braliśmy udział w wielu diecezjalnych zjazdach.

 

W trudnych realiach diaspory nasz chór jest sercem całej parafii, okazją wzbogacania naszego życia duchowego i  budowania wzajemnych więzi nie tylko wśród chórzystów. Próby chóru to nie tylko nauka nowych pieśni, ale także miejsce wspólnych spotkań, rozmów, dzielenia się swoimi radościami i problemami, wspólnego przeżywania chwil zarówno tych radosnych, jak i tych smutnych.

 

Bogu dziękujemy, że obdarzył nas umiejętnościami, dodaje siły i możliwości, budzi w naszych sercach chęci, potrzebę i radość śpiewania. I prosimy, by nasz śpiew, choć w skromny sposób przyczynił się głoszenia Chrystusa.  Albowiem dobrze jest śpiewać Bogu naszemu, bo to wdzięczna rzecz; pieśń chwały jest miła (Ps 147,1).

 

Elżbieta Neumann-Majewska