Kościół Ewangelicki zna biblijne pojęcie świętych, takie jakie występuje w Nowym Testamencie. Są to ludzie wierzący w Jezusa Chrystusa, których codzienne życie jest uświęcone wiarą i tchnieniem Ducha Świętego. Dlatego mówi o nich Pismo Św. jako o "uświęconych" (Dz. Ap. 20,32). Ap. Paweł nazywa ich wprost świętymi (1 Kor. 1,2; 11 Kor. 1,1; Efez. 1,1; Fil. 1,1; Fil. 4,21-22).

Ludzie ci nie są wolni od grzechu (l Jana 1,8), lecz Bóg rozpoczął w nich swe dzieło (Fil. 1,6).

Nie są jednak oni pośrednikami między Bogiem a człowiekiem, jedynym bowiem pośrednikiem jest Chrystus (Jan 16,24; 1 Tym 2,5; Hebr 9,15). Synonimami określenia "święci" są "dzieci Boże", "dziedzice Boży" (Rzym. 8,14-17).

Po odejściu z doczesności stanowią oni "zgromadzenie pierworodnych" w świecie duchowym (Hebr. 12,22-23).

Bohaterski okres dziejów Kościoła, okres męczeństwa (wiek I-III), wydał wiele heroicznych postaci chrześcijan. Pamięć o nich otaczano czcią, a Cyprian, biskup Kartaginy, wzywa chrześcijan, by pamiętali o świętych i zgromadzali się u ich grobów.

Kościół Ewangelicki jest przekonany, że święci w tym znaczeniu, jak ich zna Nowy Testament, zawsze byli i są w Kościele chrześcijańskim. Takich wyznawców Chrystusa mamy na myśli, mówiąc w Wyznaniu Wiary: "Wierzę w Kościół chrześcijański - społeczność świętych". Wierzymy, że właśnie ci ludzie, żyjący wiarą i uświęceni Duchem Świętym, zawsze stanowili i nadal stanowią Kościół niewidzialny, związany z Chrystusem, nie Kościół instytucjonalny, ale w nim istniejący. Są wśród nich wielcy chrześcijanie różnych wyznań i ludzie szarzy, lecz oddani Chrystusowi i usiłujący Go naśladować.

Kościół Ewangelicki nie zna i nie uprawia kultu świętych, będąc przekonanym, że kult ten jest niebiblijny. Nie widzi również Kościół Ewangelicki w tych oddanych całym sercem Chrystusowi chrześcijanach pośredników między Bogiem i ludźmi. Kościół Ewangelicki nie czuje się też powołany do kwalifikowania, kto jest świętym, składając tę sprawę w ręce Chrystusa. Nie przeprowadza więc tzw. procesu kanonizacyjnego.

Kościół Ewangelicki wierzy, że tych usprawiedliwionych krwią Chrystusową, poświęconych Duchem Świętym zbierze ze wszystkich czasów, narodów i Kościołów Pan nasz w "zgromadzeniu pierworodnych" (Hebr. 12,22-23).