18. Niedziela po Trójcy

Apostolskie przykazania dla codziennego życia.

Razem z wędrującymi Izraelitami stajemy dzisiaj pod górą Synaj, gdzie zostały nadane Boże przykazania. Z saduceuszami i uczonymi w Piśmie, o których wspomina ewangelia dzisiejszej niedzieli, stajemy przed Jezusem i słuchamy o przykazaniu miłości wobec Boga i bliźniego. Teksty dzisiejszych czytań liturgicznych przypominają nam nieodparcie o ustanowionym przez nasz Kościół Roku Katechizmu. Ma on uzmysłowić nam, że właśnie w katechizmie znajdują się istotne pouczenia dotyczące kształtowania naszej świadomości religijnej, prowadzącej do posłuszeństwa Bogu. To posłuszeństwo ma wyrażać się w zachowywaniu Bożych przykazań i podstawowych prawd wiary. W świecie, o którym mówimy, że jest miejscem nieograniczonych możliwości, ważne jest, aby umieć wybrać to, co będzie korzystne dla naszego życia i dla naszej przyszłości. Nie jest bowiem możliwe, aby żyć wszystkim i ze wszystkiego korzystać. Nie wszystko bowiem jest pożyteczne i bezpieczne. Są rzeczy i sprawy, które z pewnością są ciekawe i wciągające, ale nie przysłużą się dobrze równowadze naszego życia duchowego, rodzinnego i społecznego. To właśnie dlatego Pan Bóg daje nam swoje przykazania, a w ich nowotestamentowym brzmieniu, tak mocno podkreśla rolę miłości.

Dzisiaj dodatkowo otrzymujemy jeszcze inne zalecenia, które niewątpliwie możemy również nazwać przykazaniami. One mają nieco inny charakter, bo nie pochodzą bezpośrednio od Boga Ojca, czy też od Pana Jezusa, ale zostały wypowiedziane przez apostoła Pawła. Dotyczą sposobu postępowania wyznawców Jezusa. Te słowa mają wpływać na sposób kształtowania codziennego życia chrześcijanina. Brzmią bardzo bezpośrednio, co stanowi zachętę do ich wysłuchania i zastosowania.
Apostoł zaczyna od zalecenia, abyśmy zważali na to, jak mamy postępować. Podkreśla, żebyśmy postępowali mądrze i abyśmy dobrze wykorzystywali czas, bo dni są złe. Zastanawiamy się w tym momencie, co to oznacza, że dni są złe? Nie raz podkreślamy, że w życiu są dobre i złe dni, ale nie jest tak, żeby były tylko same piękne i dobre dnie, albo tylko złe. Tak jest również w życiu religijnym, ale apostoł bierze pod uwagę ogólną sytuację dotyczącą stosunku ludzi do Boga, do zbawienia i do podporządkowania swojego życia Bogu. W tym względzie przyznamy rację Pawłowi. Niestety olbrzymia część ludzkości idzie przez świat według innego wyobrażenia i innych zasad, niż te, które ustanowił Bóg. Nie zawsze też warunki wyznawania wiary i realizowania Bożych przykazań są korzystne. Jakże często wiara wymaga wielu poświęceń i cierpienia. Przekonali się o tym nie tylko pierwsi wyznawcy Chrystusa, ale przekonują się o tym bardzo dobitnie dzisiejsi chrześcijanie na Bliskim Wschodzie, w Azji i w Afryce.

Apostoł nawiązuje jednak w swoich słowach bardzo mocno do osobistego kształtu życia i przestrzega, aby rozumieć jaka jest wola naszego Pana. Ona zmierza do tego, byśmy potrafili zachować godność swojego życia i nie niszczyli go m. in. poprzez pijaństwo, które powoduje rozwiązłość. Słowo apostolskie nie mówi, żeby nie pić wina, ale żeby się nim nie upijać, bo wtedy człowiek traci kontrolę nad samym sobą. Wówczas nawet najlepsze zasady religijne zostają odrzucone i zlekceważone. Zaczynają wtedy przeszkadzać przykazania, psuje się łączność z braćmi i siostrami w wierze, a nierzadko psują się także relacje rodzinne.

Człowiek, który zawierzył Chrystusowi ma mieć ukształtowany charakter poprzez Słowo Boże i ma być pełen Bożego Ducha, którym został napełniony.

Do zwyczajów chrześcijańskiego życia ma należeć umiejętność duchowego porozumiewania się, co wyraża się poprzez wzajemną życzliwość i uprzejmość oraz korzystanie z psalmów i pieśni religijnych. Oznacza to, że powinniśmy znać pieśni i umieć je śpiewać, gdyż to jest właściwa forma oddawania Bogu chwały i dziękczynienia.

Jeśli czytamy o tej powinności w słowach dzisiejszego listu apostolskiego, to tym bardziej rozumiemy, dlaczego nasz Śpiewnik Ewangelicki zawiera aż 955 pieśni. Dzięki temu możemy z nich korzystać zarówno podczas wspólnych nabożeństw, jak również podczas domowych spotkań. Ich treść pogłębia naszą duchowość, ale też mobilizuje do wrażliwości na los innych ludzi. Dzięki tej głębokiej treści możemy chętniej i radośniej okazywać swoją miłość wobec naszych bliźnich. Niejedna pieśń, mimo upływu lat, wzywa zarówno do uwielbienia Boga, jak również w jasny sposób wyraża Boże przykazania.

Dzisiaj, dzięki współczesnej technice, można sięgać po najpiękniejsze muzyczne opracowania utworów religijnych i poić spragnioną duszę. Słowa pieśni można wykorzystywać także jako modlitwy w różnych okolicznościach. Rozważając swoją duchową drogę z Bogiem mamy być radośni i wdzięczni za wszystko czym Pan Bóg nas łaskawie obdarza. Możemy bowiem dostrzec, że nasz Niebiański Ojciec, w przykazaniach, daje w gruncie rzeczy pewne i sprawdzone życiowe rady, dzięki którym ominiemy niejedną przykrość i porażkę i nie utracimy kontaktu z Nim. Jemu niech będzie za to chwała i dzięki przez Jezusa Chrystusa. Amen.
 

Słowo Boże - kazania