Wręczono Nagrodę Kościoła za 2022 r.

W Pasymiu biskup Kościoła Jerzy Samiec wraz z prezesem Synodu Kościoła ks. Adamem Maliną wręczyli Nagrodę Kościoła im. królewny Anny Wazówny przyznaną w 2022 roku. Laureatką po raz pierwszy w historii była osoba indywidualna – p. Ilse Masuch*.

W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz Kościoła, przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych oraz lokalnych parafii ewangelickich.

Zebranych przywitali ks. Witold Twardzik – proboszcz parafii ewangelickiej w Pasymiu oraz ks. Adrian Lazar – proboszcz parafii ewangelickiej w Szczytnie, przypominając trudne losy powojennej ludności Mazurskiej: „Ewangelicy na Mazurach musieli walczyć o własne świątynie, o duszpasterzy, którzy mogliby sprawować nad nimi opiekę religijną, walczyć o zgodę na sprawowanie nabożeństw we własnych domach, o naukę religii, używanie zrozumiałego języka w liturgii, a przede wszystkim o własną godność i tożsamość. To powodowało fale wyjazdów za Odrę na zawsze. Wśród rodzin, które opuściły Mazury, była rodzina wówczas Ilse Beckmann, a także jej przyszłego męża Siegfrieda Masuch. Wyjazdy mazurów powodowały, że nasze parafie stawały się coraz mniej liczne.

Dziś, z perspektywy czasu mogę potwierdzić, że dzięki wielu Mazurom, którzy opuścili swój Heimat, ich tęsknocie za dawną ojczyzną rozwinęły się dzisiejsze partnerstwa z parafiami w Niemczech. Wielu z nich, jako pierwszych, miało odwagę i siłę, budować mosty pojednania w oparciu o prawdę i wiarę pomiędzy byłymi, a obecnymi mieszkańcami tej ziemi”

Jeśli dziś nasze parafie w Pasymiu i w Szczytnie zajmują ważne miejsce w życiu lokalnej społeczności i Mazur, to dzięki zaangażowaniu parafian oraz duchownych m.in. w tamtych trudnych czasach. To także dzięki pomocy i wsparciu tych, którzy kiedyś tu mieszkali, dla których w sercu Mazury pozostały na zawsze ojczyzną”

Przyjmując nagrodę p. Ilse Masuch podziękowała władzom Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce za to wyróżnienie. Podkreśliła, że kierowała się przede wszystkim bezinteresownością w przywróceniu materialnego i duchowego dziedzictwa Ewangelickiego ziemi Szczycieńskiej. Ta nagroda jest również symbolem wdzięczności za każdego sponsora i ofiarodawcę, który odpowiedział na jej apel o pomoc.

Po podziękowaniu została wyświetlona prezentacja przestawiająca wykonane prace remontowe i konserwatorskie przy kościołach w Pasymiu i Szczytnie.

Następnie głos zabrali zaproszeni goście: Biskup Diecezji Mazurskiej KEA – ks. bp Paweł Hause, wicemarszałek Województwa Warmińsko-Mazurskiego – Sylwia Jaskulska, Szef Kancelarii Sejmiku oraz Pełnomocnik ds. Mniejszości Narodowych i Etnicznych – Wiktor Marek Leyk oraz w imieniu burmistrza miasta Pasym, Skarbnik miasta – Arkadiusz Młyńczak.

 

Na zakończenie ks. Witold Twardzik podziękował zebranym za przybycie i zaprosił na uroczysty koncert.

 

*Pani Ilse Masuch urodziła się 20 marca 1938r. w Rańsku. W trakcie działań wojennych jak wielu Mazurów opuściła swój dom, wracając na tutaj niedługo po zakończeniu wojny, w 1947r. Przez całą młodość była bardzo zaangażowana w życie duchowe Parafii. Prowadziła chór parafialny, szkółki niedzielne, lekcje religii, była także organistką w Rańsku. Trudne losy Mazurów po II wojnie światowej spowodowały, że Pani Ilse jak wielu innych opuściła rodzinny kraj w latach 60’.

Nie zapomniała jednak o swojej parafii – duchowym domu. Na każdym kroku wspierała rzeczowo i finansowo parafie ewangelickie powiatu szczycieńskiego. To z jej inicjatywy został wykonany generalny remont kościołów w Szczytnie i Rańsku. Przed planowanymi pracami
w kościołach parafii szczycieńskiej przygotowywała dokumentację w języku niemieckim, pisała projekty remontowe. Również dzięki niej udało się pozyskać nowe organy do kościoła w Szczytnie. Od 2008r. zaangażowała się także w realizację projektów parafii w Pasymiu: prace konserwatorskie elewacji nawy i wieży kościoła oraz wymianę poszycia dachowego. W każdym z ww. zadań Pani Ilse nie szczędziła sił i czasu, szukając sponsorów, wysyłając listy z apelami do byłych mieszkańców powiatu szczycieńskiego. Jej życzliwość, otwartość i prawość spowodowały pozytywny odzew a tym samym możliwość realizacji zamierzonych przez parafię planów ratowania najstarszych zachowanych ewangelickich kościołów.