Działalność ekumeniczna i międzynarodowa
Kościół Ewangelicko - Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej od samego początku, tzn. od 1947 r. jest członkiem Światowej Federacji Luterańskiej w Genewie (ŚFL), od 1948 r. członkiem Światowej Rady Kościołów w Genewie (ŚRK) i Polskiej Rady Ekumenicznej (PRE). Jest także członkiem Konferencji Europejskich Kościołów w Genewie (KEK)
Za pośrednictwem tych organizacji prowadzi także liczne międzynarodowe i międzywyznaniowe dialogi ekumeniczne. Działalność ekumeniczna należy także do istoty Kościoła.
W Polsce Kościół Ewangelicko - Augsburski prowadził dialog ekumeniczny z Kościołem Ewangelicko - Reformowanym (1570, 1970) oraz z Kościołem Ewangelicko - Metodystycznym (1994) w sprawie wspólnoty ambony i ołtarza (interkomunia i intercelebracja, oraz wspólny urząd Kościoła). Dialogi te zostały zakończone pomyślnie i podpisano stosowne porozumienia międzykościelne.
Z Kościołem Rzymskokatolickim prowadzony był w roku 1979 dialog teologiczny w sprawie wzajemnego uznania Chrztu Świętego (ks. Jan Motyka, ks. dr Tadeusz Wojak, ks. senior Ryszard Trenkler i ks. Jan Gross) i w dniu 11 maja 1979 został podpisany protokół wzajemnego uznania Chrztu Świętego i możliwości dopuszczenia przynajmniej jedno z rodziców chrzestnych innego wyznania do Chrztu Świętego w innym Kościele. Obecnie powołana została przez Konsystorz Kościoła oraz przez Konferencję Episkopatu Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce Komisja d/ s Dialogu Teologicznego w sprawie: małżeństw o różnorodnej przynależności wyznaniowej, uznania urzędu Kościoła i interkomunii.
Kościół Ewangelicko - Augsburski współpracuje z innymi Kościołami Chrześcijańskim należącymi do Polskiej Rady Ekumenicznej i w ramach PRE prowadzi dialog ekumeniczny z Kościołem Rzymsko-Katolickim w Polsce, który nie jest członkiem Polskiej Rady Ekumenicznej.
W okresie światowego Ekumenicznego Tygodnia Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan (18 - 25 I oraz od Niedzieli Exaudi do Zesłania Ducha Świętego) wszystkie Kościoły, w tym także i Kościół Ewangelicko - Augsburski w Polsce, gromadzą się na wspólnej modlitwie o jedność chrześcijan. Wspólne nabożeństwa ekumeniczne odprawiane są tak z Kościołami Polskiej Rady Ekumenicznej, jak i z Kościołem Rzymsko - Katolickim, oraz z innymi Kościołami Chrześcijańskimi w Polsce nie należącymi do Polskiej Rady Ekumenicznej.
Ruch ekumeniczny w naszym Kościele nie prowadzi jednak do zacierania luterańskiej tożsamości wyznaniowej, lecz do tolerancji, wzajemnego zrozumienia się, pomocy, okazywaniu miłości chrześcijańskiej i wspólnej modlitwy o jedność, o którą prosił Chrystus Pan w swej przedśmiertnej arcykapłańskiej modlitwie: "Aby wszyscy byli jedno... w nas" (Ew. św. Jana 17).
Natomiast dialog nad nauką Kościołów, dialog teologiczny i naukowy prowadzą odpowiednie krajowe i światowe gremia teologiczne reprezentujące poszczególne Kościoły (np. Światowa Federacja Luterańska, Światowa Rada Kościołów, Watykan), które wypracowują odpowiednie dokumenty i konsultują je z Kościołami. Chociaż wspólne kontakty ekumeniczne nie są zawsze jednoznaczne z akceptacją poglądów, nauki i kultu innych Kościołów Chrześcijańskich, to jednak współpraca pomiędzy chrześcijanami w świecie zlaicyzowanym i uległym różnym niebezpieczeństwom (sekty, religie niechrześcijańskie) jest bardzo pożądana. Kościoły mogą współpracować ze sobą w chrześcijańskiej miłości i szacunku na wielu płaszczyznach i w wielu dziedzinach codziennego życia nie tracąc nic ze swej tożsamości wyznaniowej.