english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

Święto Żniw

Ewangelickie święto dziękczynienia

04.10.2014
Udostępnij

W niedzielę, 5 października br. luteranie obchodzą Dziękczynne Święto Żniw.


Święto Żniw

Święto to powstało w Kościele luterańskim pod koniec XVII wieku i przypada w pierwszą niedzielę po uroczystości św. Michała Archanioła i wszystkich aniołów (29 września). Praktycznie jest to w większości pierwsza niedziela października, choć jeżeli 29 września wypada w sobotę, to Dziękczynne Święto Żniw obchodzone jest w ostatnią niedzielę września.

  

Tego dnia chcemy podziękować Bogu za wszystko, co otrzymaliśmy od Niego „bez wszelkiej zasługi i godności” naszej". W pierwszym rzędzie jest to podziękowanie Kościoła za chleb powszedni, o który prosimy w Modlitwie Pańskiej, ale zostaje ono rozszerzone o dziękczynienie za to wszystko, co otrzymujemy z ręki Boga. Stanowi też zachętę do okazywania miłości i miłosierdzia potrzebującym. Można powiedzieć, że w współczesnym świecie, już coraz mniej odczuwającym zależność od "plonów ziemi",  to święto może stanowić doskonałą okazję do wskazania na Boga Stworzyciela, który troszczy się o człowieka. Ma też szansę, aby stało takim ewangelickim świętem dziękczynienia za wszystkie Boże dary.

 

Na różne wymiary tego święta wskazują teksty liturgiczne i kazalne.

 

Księga Izajasza 58,7-12
 

Podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą. Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem! Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie, gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe. I Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają. Twoi ludzie odbudują prastare gruzy, podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem wyłomów, odnowicielem, aby w nich można było mieszkać.
 

 

2 List do Koryntian 9, 6-15
Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie. Każdy, tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje.  A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę. Jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, Sprawiedliwość jego trwa na wieki. A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej; A tak ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu. Bo sprawowanie tej służby nie tylko wypełnia braki u świętych, lecz wydaje też obfity plon w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu. oznawszy dobrodziejstwa tej służby, chwalić będą Boga za to, że podporządkowujecie się wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusowej i za szczerą wspólnotę z nimi i ze wszystkimi; A modląc się za was, tęsknić będą za wami z powodu nader obfitej łaski Bożej, która spływa na was. Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego.
 
 

Ewangelia Łukasza 12,15-21

Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie. I powiedział im podobieństwo: Pewnemu bogaczowi pole obfity plon przyniosło. I rozważał w sobie: Co mam uczynić, skoro nie mam już gdzie gromadzić plonów moich? I rzekł: Uczynię tak: Zburzę moje stodoły, a większe zbuduję i zgromadzę tam wszystko zboże swoje i dobra swoje, I powiem do duszy swojej: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznij, jedz, pij, wesel się. Ale rzekł mu Bóg: Głupcze, tej nocy zażądają duszy twojej; a to, co przygotowałeś, czyje będzie? Tak będzie z każdym, który skarby gromadzi dla siebie, a nie jest w Bogu bogaty.