Duszpasterstwo Niesłyszących w czasie pandemii

O działaniach w ramach Duszpasterstwa Niesłyszących pisze dk. Barbara Adamus.

Mijający rok był dla osób niedosłyszących i głuchych szczególnie trudny. Noszenie maseczek, prócz tego, że utrudnia posługującym się językiem migowym rozpoznawanie spotykanych ludzi (co zapewne jest bolączka wielu innych osób), przede wszystkim uniemożliwia porozumiewanie się ze słyszącymi poprzez odczytywanie z ruchu warg, czy mimiki twarzy. Dodatkowo odwoływane od marca spotkania w parafii i salkach klubowych powodowały frustrację i obawy.

W okresie pandemii dk. Barbara Adamus (odpowiedzialna za Duszpasterstwo Niesłyszących) próbowała na różne sposoby pozostać z grupą w kontakcie. Kiedy niemożliwymi stały się kolejne spotkania w salce Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Bielsku, zorganizowała spotkanie w jednej z bielskich restauracji. Z kilkoma osobami dk. Adamus spotykała się w ich domu, z innymi pozostawała w telefonicznym kontakcie, poprzez smsy i aplikację WhatsApp. Przed zbliżającymi się świętami przygotowała i rozesłała małe, świąteczne upominki z życzeniami i opłatkiem.

Znaczącym wydarzeniem tego roku było pierwsze nabożeństwo tłumaczone na język migowy, które zostało przygotowane 11 grudnia 2020 r. (więcej na ten temat). Było to nabożeństwo adwentowe nagrane w Parafii Świętej Trójcy w Warszawie, zrealizowane w studio Lutheraneum, dzięki zaangażowaniu ks. proboszcza Piotra Gasia i jego żony dk Małgorzaty Gaś. W planie są dalsze comiesięczne, a może z czasem częstsze tłumaczenia na język migowy.

Podsumowując ten trudny rok, upływający w okresie pandemii, dk. Adamus napisała: „Te miesiące oddaliły i podzieliły ludzi. Z drugiej strony pomogły uczulić nas na potrzeby drugiego człowieka. Były to miesiące sprawdzania naszego chrześcijańskiego zaangażowania i wiary. Tylko ufając Temu, który widzi, jest większy od człowieka i ma moc, możemy przezwyciężyć lęk. Ten lęk serwowany nam każdego dnia, niszczący i otwierający na chorobę. Życzę nam wszystkim zaszczepienia serc ufnością, miłością i wiarą. Tylko wtedy z odwagą i bez lęku przyjmiemy jak dar każdy, nowy dzień nieznanego jutra!”

Opracowanie na podstawie sprawozdania dk. Barbary Adamus, Duszpasterza Niesłyszących