- Artykuł I. O Bogu
- Artykuł II. O grzechu pierworodnym
- Artykuł III. O Chrystusie
- Artykuł IV. O usprawiedliwieniu
- Artykuł IX. O Chrzcie
- Artykuł X. O Świętej Wieczerzy
- Artykuł XI. O spowiedzi
- Artykuł XII. O pokucie
- Artykuł XIII. O liczbie i o korzystaniu z sakramentów
- Artykuł XIV. O urzędzie kościelnym
- Artykuł XIX. O przyczynie grzechu
- Artykuł XV. O tradycjach ludzkich w Kościele
- Artykuł XVI. O ładzie politycznym ? o władzy świeckiej
- Artykuł XVII. O powtórnym przyjściu Chrystusa na sąd
- Artykuł XVIII. O wolnej woli
- Artykuł XX. O dobrych uczynkach
- Artykuł XXI. O wzywaniu świętych
- Artykuł XXII. O obydwu postaciach Wieczerzy Pańskiej
- Artykuł XXIII. O małżeństwie kapłanów
- Artykuł XXIV. O mszy
- Artykuł XXVII. O ślubach mniszych
- Artykuł XXVIII. O władzy kościelnej
- Artykuły Szmalkaldzkie
- Artykuły VII i VIII. O Kościele
- CZĘŚĆ DRUGA
- Część pierwsza
- CZĘŚĆ PIERWSZA - o najważniejszych artykułach Bożego Majestatu
- CZWARTA PROŚBA
- CZWARTE PRZYKAZANIE - "Czcij ojca swego i matkę swoją".
- DRUGA PROŚBA
- DRUGI ARTYKUŁ
- DRUGIE PRZYKAZANIE - "Nie bierz imienia Pana, Boga twego, nadaremno".
- Duży Katechizm
- DZIEWIĄTE I DZIESIĄTE PRZYKAZANIE - "Nie pożądaj domu bliźniego swego".
- Formuła zgody
- Historia powstania Artykułów Szmalkaldzkich i "Traktatu o władzy i prymacie papieża"
- I. O grzechu
- Kazanie na niedzielę Zapustną
- KRÓTKIE NAPOMNIENIE DO SPOWIEDZI
- Mały Katechizm
- O chrzcie
- O Chrzcie
- O DOBRYCH UCZYNKACH
- O ekskomunice (wyłączeniu ze społeczności)
- O Ewangelii
- O GRZECHU PIERWORODNYM
- O INNYCH HEREZJACH I SEKTACH
- O Kościele
- O KOŚCIELNYCH OBRZĘDACH
- O małżeństwie kapłanów
- O OSOBIE CHRYSTUSA
- O pokucie (upamiętaniu)
- O SAKRAMENCIE OŁTARZA
- O Sakramencie Ołtarza
- O ślubach mniszych
- O spowiedzi
- O SPRAWIEDLIWOŚCI WIARY PRZED BOGIEM
- O tradycjach ludzkich
- O TRZECIEJ FUNKCJI ZAKONU
- O WIECZERZY PAŃSKIEJ
- O WIECZNEJ OPATRZNOŚCI I WYBORZE BOŻYM
- O władzy kluczy
- O WOLNEJ WOLI
- O wyświęceniu, ordynacji i powołaniu
- O Zakonie
- O ZAKONIE I EWANGELII
- O ZSTĄPIENIU CHRYSTUSA DO PIEKIEŁ
- Obrona Wyznania augsburskiego
- ÓSME PRZYKAZANIE ? ?Nie mów fałszywego Świadectwa przeciw bliźniemu swemu".
- OSTATNIA PROŚBA
- PIĄTA PROŚBA
- PIĄTE PRZYKAZANIE - "Nie zabijaj".
- PIERWSZA PROŚBA
- PIERWSZE PRZYKAZANIE - "Nie będziesz miał innych bogów obok Mnie".
- PIERWSZY ARTYKUŁ -"Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi"
- Podpisy teologów pod Artykułami
- Przedmowa
- Przedmowa dra Marcina Lutra
- Przedmowa Filipa Melanchtona do Apologii
- SIÓDME PRZYKAZANIE - "Nie kradnij".
- SZÓSTA PROŚBA
- SZÓSTE PRZYKAZANIE - "Nie cudzołóż".
- Tło historyczne
- Traktat o władzy i prymacie papieża - Filip Melanchton
- TRZECI ARTYKUŁ
- TRZECIA PROŚBA
- TRZECIE PRZYKAZANIE - "Będziesz dzień Święty Święcił".
- Uwagi wstępne
- W jaki sposób człowiek zostaje przed Bogiem usprawiedliwiony i o dobrych uczynkach
- Wstęp
- Wyznanie augsburskie cz. I
- Wyznanie augsburskie, część II
- ZAKOŃCZENIE DEKALOGU
Artykuł X. O Świętej Wieczerzy
1. Przyjęty został artykuł X, w którym wyznajemy myśl, iż w Wieczerzy Pańskiej prawdziwie i substancjalnie są obecne ciało i krew Chrystusa i prawdziwie podawane są z widzialnymi rzeczami tym, którzy sakrament przyjmują. Tego zdania stale bronimy po pilnym zbadaniu i rozważeniu sprawy. Gdy bowiem Paweł w I Liście do Koryntian (10, 16) powiada, że chleb jest społecznością ciała Pańskiego itd., to jeżeliby ciało Chrystusa nie było prawdziwie obecne, wynikałoby z tego, że chleb nie jest społecznością ciała Chrystusa, lecz tylko Ducha Chrystusowego.
2. Dowiadujemy się, że nie tylko Kościół Rzymski twierdzi o cielesnej obecności Chrystusa, lecz że to samo myśli obecnie i ongiś myślał Kościół Grecki. Świadczy o tym bowiem kanon mszy u nich, gdzie kapłan otwarcie modli się, aby chleb po przemienieniu stał się ciałem Chrystusowym. A Wulgariusz, pisarz jak mam się wydaje niegłupi, wyraźnie powiada, że chleb nie jest tylko figurą ciała, lecz że prawdziwie przemienia się w ciało.
3. I długi jest wywód Cyryla na temat Ewangelii Jana (r. 15), gdzie naucza, że Chrystus jest nam cieleśnie podany, powiada bowiem: Nie zaprzeczamy jednak, że przez prawdziwą wiarę i szczerą miłość łączymy się cieleśnie z Chrystusem. Lecz że nie ma dla nas żadnego sposobu połączenia się z Nim według ciała, temu zaiste zaprzeczamy. I powiadamy, że jest to myśl zgoła obca Pismu św. Któż bowiem wątpił, że Chrystus jest krzewem, a my latoroślami także w tym sensie, iż stąd życia dla siebie poszukujemy? Posłuchaj, co mówi Paweł: „Ponieważ wszyscy jednym ciałem jesteśmy w Chrystusie”, „Chociaż wiele nas jest, jednak w Nim jedno jesteśmy”, „Wszyscy bowiem w jednym chlebie uczestniczymy.” (I Kor. 10,17; Rzym. 12, 5; Gal. 3,28). Czy może myśli, że nie znana nam jest moc mistycznego błogosławieństwa? A skoro jest ona w nas, to czy także w sposób cielesny nie sprawia, że przez udzielenie ciała Chrystusowego Chrystus w nas mieszka? A nieco dalej powiada: ťStąd należy zważyć, że Chrystus jest w nas nie tylko dzięki tej postaci, którą się spostrzega przez miłość, lecz także dzięki naturalnemu Jego udzieleniu siꍔ.
4. Przytoczyliśmy to, nie aby wszczynać tutaj dysputę o tej sprawie, gdyż Jego Cesarska Mość nie odrzuca tego artykułu, lecz aby ci, którzy będą to czytali, także wyraźniej zobaczyli, że bronimy przyjętego w całym Kościele poglądu, że w Wieczerzy Pańskiej prawdziwie i substancjalnie obecne są ciało i krew Chrystusa i prawdziwie udzielane bywają wraz z widzialnymi rzeczami, chlebem i winem. A mówimy o obecności żywego Chrystusa, wiemy bowiem, że śmierć już nad Nim panować nie będzie.