Ekumeniczna Pielgrzymka

17 grudnia 2018

„Oto zbieram ich ze wszystkich stron, i poprowadzę ich do ich kraju. I uczynię ich jednym ludem w kraju, na górach Izraela, i jeden Król będzie nimi wszystkimi rządził, i JUŻ NIE BĘDĄ PODZIELENI” (zob. Ez 37, 12-22).

W pielgrzymce wzięli przedstawiciele Kościołów zrzeszonych w łódzkim Oddziale Polskiej Rady Ekumenicznej (rzymscy katolicy, prawosławni, luteranie, reformowani, metodyści, baptyści, mariawici, polskokatolicy i anglikanie).

Program pielgrzymki był niezwykle bogaty i obfitował w wiele głębokich doświadczeń poznawczych i   duchowych, a także sytuacji o charakterze symbolicznym. Trudno je wszystkie wymienić, ale warto skupić się na tych, które dla uczestników były wyjątkowo poruszające i pozostawiły trwały ślad w ich sercach i umysłach.

Pierwszym celem, do którego udali się pielgrzymi, po wylądowaniu o świcie w Tel Awiwie, był Nazaret. Po zwiedzeniu kościoła Św. Józefa i Źródła Marii przeżyli nabożeństwo w bazylice Zwiastowania Najświętszej Marii Panny, gdzie „Słowo stało się ciałem”. Podczas liturgii słowa, prowadzonej przez duchownych i wiernych z Kościoła rzymskokatolickiego, miał miejsce symboliczny gest przekazania Biblii pielgrzymom przez duchownych różnych Kościołów ze słowami: „Dla Boga nie ma Słowa niemożliwego” . W odpowiedzi pielgrzymi wypowiedzieli potwierdzenie:  „Niech mi się stanie według tego słowa”.

Kolejnym etapem pielgrzymowania była Góra Tabor, z kościołem Przemienienia Pańskiego, gdzie nabożeństwo poprowadził ks. Semko Koroza z Kościoła ewangelicko-reformowanego. Ks. Koroza odnosząc się do przeczytanego fragmentu z Ewangelii Mateusza powiedział: „Bóg daje nam swojego Ducha, żebyśmy nie upadali, nie wątpili, nie gubili drogi, nie zamykali się. Ale to my musimy na to wezwanie odpowiedzieć.”

Następnie grupa dotarła do Banias, miejsca płożonego u podnóża góry Hebron, gdzie ma swoje źródła rzeka Jordan. Miejsce to przypomina polskie tatrzańskie dolinki, wodospady i strumienie. Uczestnicy podróży poczuli się dość swojsko. To tutaj Jezus zapytał swoich uczniów: „ Za  kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”, a także powiedział do Szymona Piotra: „A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go”. (zob. Mt 16, 18).

Trzeci dzień pielgrzymowania rozpoczął się od przyjazdu na Górę Ośmiu Błogosławieństw, znaną z Ewangelii Mateusza jako miejsce „Kazania na Górze” . U jej stóp Jezus dokonał jednego z najbardziej spektakularnych cudów rozmnożenia chleba i ryb dla kilku tysięcy ludzi.  W otoczeniu pięknej przyrody, na brzegu Jeziora Galilejskiego można było jeszcze raz przemyśleć znaczenie błogosławieństw, będących swoistym kodeksem chrześcijańskiego życia.

Po wspólnej modlitwie w „Mieście Jezusa” Kafarnaum  pielgrzymi wsiedli na trzy barki, którymi przeprawili się na drugą stronę Jeziora Galilejskiego. W trakcie przeprawy trzy, różnej wielkości statki, na których płynęły grupy z różnych Kościołów, udało się połączyć linami na środku jeziora, co  sprawiło, że przez kilkaset metrów, śpiewając i wspólnie się modląc, płynęli zgodnie razem…..

Następnego dnia we mgle, chłodzie i mżącym deszczu uczestnicy wycieczki dotarli nad rzekę Jordan, w miejscu, w którym Jan Chrzciciel głosił Dobrą Nowinę i udzielił Chrztu Jezusowi. Po nabożeństwie, które tym razem poprowadzili przedstawiciele Kościoła baptystycznego dokonano odnowienia przyrzeczeń Chrztu Świętego oraz symbolicznego obmycia wodą z Jordanu.

Kolejny dzień pielgrzymki rozpoczęła ekumeniczna Droga Krzyżowa. Przechodząc wąskimi uliczkami starej Jerozolimy, mijając arabskie stragany, obserwowani przez sprzedawców, turystów, a także żołnierzy izraelskiego patrolu, przeżywano kolejne etapy Męki Pańskiej. Na zakończenie dnia odbyło się spotkanie w pięknym kościele luterańskim, położonym tuż obok Bazyliki Grobu Pańskiego, gdzie miejscowy biskup przedstawił historię parafii i kościoła, podkreślając trudności z jakimi muszą się mierzyć wspólnoty chrześcijańskie w Ziemi Świętej.

W sobotę, w Betlejem pielgrzymi odwiedzili Grotę i Bazylikę Narodzenia Pańskiego. Kulminacyjnym wydarzeniem tego dnia było spotkanie na Polu Pasterzy. Z tego miejsca, zgodnie z opisem Ewangelisty Łukasza, przybyli pasterze, aby pokłonić się Narodzonemu Jezusowi. Nabożeństwo poprowadzili przedstawiciele Kościoła prawosławnego. Podczas nabożeństwa zapalono trzy świece Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom (świece Caritas Kościoła rzymskokatolickiego, Eleos Kościoła prawosławnego i dwóch ewangelickich Diakonii), których  płomienie zostały  połączone przez duszpasterzy czterech Kościołów, jako znak wspólnego dążenia do jedności. Zakończeniem dnia był uroczysty posiłek oraz symboliczne podzielenie się chlebem, przy wspólnym kolędowaniu i składaniu życzeń.

Ostatniego dnia pielgrzymki grupa zwiedziła i modliła się w Sanktuariach na Górze Oliwnej, gdzie Jezus często gromadził się wraz z uczniami, tutaj też modlił się przed pojmaniem.

Pielgrzymowanie po Ziemi Świętej zakończono spotkaniem wszystkich uczestników na cmentarzu chrześcijańskim, na zboczu góry Syjon, w bliskim sąsiedztwie Wieczernika, gdzie nabożeństwo Ostatniej Wieczerzy poprowadzili przedstawiciele Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Ks. Michał Makula mówił o bezwarunkowej miłości, której Jezus jest wzorem do  naśladowania w codziennych międzyludzkich relacjach, powiedział między innymi: „Cuda dzieją się właśnie tam, gdzie człowiek spotyka człowieka, gdzie okazujemy sobie wzajemnie miłość”.

Podsumowaniem tej ekumenicznej pielgrzymki niech będą wypowiedzi kilku z jej uczestników:

1. „ Ekumeniczna pielgrzymka do Ziemi Świętej zwraca naszą uwagę na to wszystko, co nas łączy jako chrześcijan”. Agnieszka
2. „Pielgrzymka pozwoliła mi lepiej zrozumieć złożoność świata i dramat Ziemi Świętej w kontekście politycznym, społecznym, religijnym i jednostkowym”. Katarzyna
3. „Wizyta w Izraelu pozwala uświadomić sobie jak istotny jest dialog, otwartość i chęć bycia razem ponad podziałami”. Agnieszka
4. „Okazało się, że ekumeniczna pielgrzymka była przeżyciem duchowym, towarzyskim i poznawczym. Najważniejsze w pielgrzymce było połączenie ważnych i świętych miejsc ze spotkaniem z drugim człowiekiem.” Michał
5. „Miejsca biblijne stały się dla nas namacalne i wreszcie odkryte poprzez uczestnictwo w tej pielgrzymce ekumenicznej”. Monika 
6. „Najważniejsza dla mnie była ekumeniczna modlitwa na połączonych statkach na Jeziorze Genezaret”. Wiesia
7. „Otuchą napawa mnie fakt, że pielgrzymkę udało się zorganizować, i z niej możemy czerpać siłę i nadzieję na przyszłość”. Katarzyna

tekst na podstawie relacji Elżbiety Jędrzejek