Muzyka ważnym aspektem życia duchowego
O pracy Międzynarodowego Komitetu ds. nabożeństw.
Podczas Zgromadzenia Ogólnego ŚFL odbywają się nabożeństwa i modlitwy. O przygotowaniach do Zgromadzenia opowiada ks. Piotr Sztwiertnia, członek Międzynarodowego Komitetu ds. nabożeństw.
Jakie są główne zadania Międzynarodowego Komitetu ds. nabożeństw?
Międzynarodowy Komitet ds. nabożeństw jest odpowiedzialny za przygotowanie nabożeństw i modlitw podczas Trzynastego Zgromadzenia Ogólnego ŚFL w Krakowie, by były wzmocnieniem i wartościową inspiracją duchową dla uczestników obrad. Wiąże się to z sugerowaniem możliwych tekstów biblijnych pasujących do tematyki Zgromadzenia i poszczególnych dni, przygotowaniem pasujących pieśni pod kątem tematycznym, liturgicznym przy zachowaniu odpowiedniego balansu jeżeli chodzi o wykorzystywanie tradycyjnych i nowoczesnych form liturgicznych oraz korzystanie z pieśni ze wszystkich siedmiu regionów ŚFL. Komitet przygotowuje również śpiewnik Zgromadzenia, który będzie wykorzystywany podczas nabożeństw i modlitw przez delegatów.
Jakie były główne elementy spotkań Komitetu?
Skupiliśmy się głównie na omówieniu harmonogramów porannych i wieczornych modlitw oraz nabożeństw podczas Zgromadzenia. Wielką wartością było dla nas również to, że mogliśmy wspólnie muzykować i ćwiczyć pieśni, które będą śpiewane we wrześniu w Krakowie.
Jak doszło do powołania Księdza do Komitetu?
Krajowy Komitet Organizacji Zgromadzenia zaproponował mi możliwość zaangażowania się w tę służbę. Przyjąłem propozycję i uczestniczyłem w spotkaniach przygotowawczych – zarówno online, jak i bezpośrednio w Krakowie czy na Węgrzech.
Czy wcześniej miał Ksiądz możliwość uczestniczyć w jakichś spotkaniach lub działaniach w ŚFL?
Uczestniczyłem w konferencjach ŚFL jako reprezentant Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w 2012 roku w Ostrawie, w 2016 roku w Genewie. Byłem także delegatem ŚFL na szczyt klimatyczny COP19 w Warszawie w 2013 roku.
Jak postrzega Ksiądz swoją rolę w Komitecie?
Staram się być osobą, która pomaga zrozumieć Komitetowi kontekst luterańskiego Kościoła w Polsce, sygnalizuję możliwości zaangażowania się różnych chórów i zaangażowanych muzycznie osób naszego Kościoła w proces przygotowania Zgromadzenia. Dążymy do tego, by podczas nabożeństw i modlitw dać przestrzeń, by pokazać nasze polskie muzyczne tradycje i wrażliwości, aby delegaci choć w drobnej cząstce mogli lepiej poznać nasz Kościół.
Cieszymy się również na to, że delegaci odwiedzą różne parafie w naszym kraju i wezmą udział w niedzielnych nabożeństwach. Przygotowaliśmy wskazówki, w jaki sposób można przygotować te nabożeństwa, by zacieśnić odczuwanie globalnej wspólnoty luteran. Dzięki połączonemu chórowi z luterańskich parafii, który wystąpi na nabożeństwie inaugurującym, będziemy w stanie zaprezentować, jak ważnym aspektem naszego życia duchowego jest muzyka.
Jak muzyka, pieśni i chóry z Polski mogą wpłynąć na przeżywanie modlitw i ogólnie na Zgromadzenie?
Wybraliśmy kilka pieśni znanych w naszym Kościele i pochodzących z naszego kontekstu, którymi chcemy podzielić się z luteranami na całym świecie. Postaramy się nauczyć delegatów trochę polskiego 😉 Zdajemy sobie sprawę, że język polski jest wymagający, ale udało nam się zaobserwować, że podczas nabożeństwa w Budapeszcie uczestnicy całkiem nieźle radzili sobie ze śpiewaniem po polsku. Mamy też nadzieję, że polskie chóry zaproszone do udziału w modlitwach i nabożeństwach zaprezentują w jaki sposób muzyka jest obecna w życiu naszego Kościoła. Będzie to również okazja, by pokazać rzeczywistość i mocne strony Kościoła będącego mniejszością w Polsce, wskazując na jego silne reformacyjne korzenie. Zgromadzenie nie tylko wpłynie na mój Kościół i kraj, lecz mam nadzieję, że wzbogaci również lokalne parafie i ludzi oglądających np. nabożeństwo transmitowane w telewizji.
Jakie były najważniejsze wyzwania w pracy Komitetu?
Ideą pracy komitetu było stworzenie programu, który będzie jak najlepiej odzwierciedlać jedność w pojednanej różnorodności Kościołów członkowskich ŚFL. Uwzględnienie oczekiwań i potrzeb wszystkich regionów, a także odpowiednie zbalansowanie proporcji było nie lada wyzwaniem, staraliśmy się być otwarci na różnorodne style liturgiczne, brzmienia.
Luteranie na całym świecie różnią się między sobą w przeżywaniu swojej wiary, dostrzegamy różne typy pobożności, klimat nabożeństwa w Afryce, Ameryce Łacińskiej czy Azji różni się od tego, co spotkamy w Europie Środkowo-Wschodniej, w Niemczech czy Skandynawii bądź Ameryce Północnej. Przedstawiciele Kościołów tych regionów będą tworzyć całe Zgromadzenie i chcemy, by mogli odnaleźć ślady ze swoich regionów. To wielka przygoda móc przekonać się, w jak zróżnicowany sposób wyznajemy swoją wiarę i oddajemy Bogu chwałę – to doświadczenie uczy także pokory i uświadamia, że to, w jaki sposób sam przeżywam nabożeństwo, w jakim klimacie wyrosłem nie jest jedynym słusznym i możliwym podejściem, że można uwielbiać Boga inaczej i to też jest cenne i wartościowe. To z pewnością bardzo ubogacające doświadczenie poszerzające perspektywę.
Jakie przesłanie chciałby ksiądz przekazać uczestnikom Zgromadzenia?
Bądźcie otwarci na spotkanie z polskimi luteranami i naszą duchową wrażliwością. Nie obawiajcie się wyrażać wiary na swój własny sposób. Odkrywajcie, że bez względu na to skąd pochodzimy, jakim językiem mówimy, jakie są nasze doświadczenia, jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, prowadzeni przez jednego Ducha, trzymamy się jednej nadziei w Bogu.
rozmawiała: Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska
