Nagroda Kościoła 2020
21 listopada 2020 r., podczas odbywającej się online jesiennej sesji Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP została wręczona Nagroda Kościoła im. królewny Anny Wazówny.
Nagroda została przyznana przedstawicielkom Związku Ewangelickich Kobiet w Niemczech (Evangelische Frauen in Deustschland – EFiD), które przez blisko 40 lat włączały się w projekt wspierający Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” działając w ten sposób na rzecz polsko-niemieckiego pojednania.
Z uwagi na pandemię koronawirusa nagrodę wręczono podczas sesji Synodu Kościoła, która odbywała się online na platformie ZOOM. Odebrały ją Margot Papenheim, koordynatorka projektu, ks. Sylvia Herche, kierująca projektem w latach 2010-2015 oraz ks. Angelika Weigt-Blätgen, wiceprzewodnicząca EFiD. Przedstawicielki Związku Ewangelickich Kobiet w Niemczech podzieliły się swoimi wspomnieniami z projektu.
Ks. Sylvia Herche
Margot Papenheim
Gratulacje przekazał dr Arndt Freytag von Loringhoven, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec.
O projekcie
Instytut „Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka” jest upamiętnieniem wszystkich dzieci zabitych podczas II wojny światowej. Aktualnie jest największą i najnowocześniejszą placówką pediatryczną w Polsce. Fundusze na jego budowę zbierano w Polsce i za granicą. W akcję pomocową włączyły się również Kościoły ewangelickie z Niemieckiej Republiki Demokratycznej, a po zjednoczeniu Niemiec kontynuowały ją połączone wschodnie i zachodnie organizacje kobiece.
Projekt nie opierał się tylko na pomocy materialnej, ale również na pracy wolontariuszy, najpierw młodzieży, a później kobiet, która rozpoczęła się już w 1976 roku. Wolontariat grup ewangelickich kobiet w Centrum Zdrowia Dziecka był organizowany nieprzerwanie od 1987 do 2015 roku, pomimo wielu przeciwności. Wolontariuszki pracowały ciężko i w trudnych warunkach. Początkowo tylko w kuchni i w ogrodzie, później pomagały w utrzymywaniu czystości i w opiece nad małymi pacjentami. Równolegle organizowały zbiórki w swoich parafiach i organizacjach na zakup sprzętu i wyposażenia dla szpitala, szczególnie oddziału rehabilitacji. Była to jedna z niewielu inicjatyw kościelnych akceptowanych przez komunistyczne władze obu krajów.
Motywy podjęcia się wolontariatu były różne, ale dominowało przekonanie o potrzebie wzajemnego poznawania się, współpracy i pojednania między narodami. Niektóre osoby po raz pierwszy usłyszały wojenne świadectwa, trudne historie, odkryły, że wojna dotyka wszystkich bez względu na narodowość i religię. W działania angażowały się również stołeczne parafie ewangelickie (Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy, Parafia Ewangelicko-Augsburska Wniebowstąpienia Pańskiego, Parafia Ewangelicko-Reformowana), organizując m.in. program kulturalny dla pań. Projekt realizowano we współpracy z Polską Radą Ekumeniczną i Synodalną Komisją Kobiet Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. Dzięki tej aktywności nawiązywane zostały bliskie relacje między kobietami z obu krajów, a projekt pozwolił wielu osobom pojednać się nie tylko z drugim człowiekiem, ale także z historią własnej rodziny.
W laudacji podkreślono, że „Nagroda Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce im. Anny Wazówny dla Związku Ewangelickich Kobiet w Niemczech jest wyrazem wdzięczności i uznania za prowadzenie projektu, który angażował setki najpierw młodych ludzi, a potem kobiet z różnych części Niemiec. To wyraz szacunku, dla tych, którzy trwali w przekonaniu, że systematyczna praca i nawiązywanie pojedynczych przyjaźni oraz udzielanie pomocy może zmienić międzyludzkie relacje i budować to, co zniszczyła wojna. To podziękowanie dla osób, które poświęcały swój wolny czas i środki, aby budować pojednanie pomiędzy naszymi narodami, aby składać świadectwo swej wiary i ewangelickiego rozumienia odpowiedzialności.
Wierzymy, że to świadectwo pozostanie na stałe w naszej pamięci i przyczyni się do łamania uprzedzeń i stereotypów w naszych społeczeństwach, budowania nowych relacji oraz wzmożenia naszych wspólnych wysiłków na rzecz pokoju i współpracy w Europie, czego wyrazem jest statuetka Nagrody Razem”.
Projekt oficjalnie zakończono w 2015 r. i okazał się być najdłużej prowadzonym projektem na rzecz polsko-niemieckiego pojednania. Szersze informacje dotyczące projektu dostępne na stronie internetowej.
