Odbył się Diecezjalny Dzień Kościoła

Spotkanie w diecezji cieszyńskiej.

Diecezjalny Dzień Kościoła (DDK), to wspólne świętowanie, sposobność, by nawiązać nowe i odnowić stare znajomości, odkryć kolejny raz bogactwo cieszyńskiej diecezji, którą razem tworzą 22 parafie. W swej idei nawiązywał do Ewangelickich Dni Kościoła z 2017 roku oraz do tradycji partnerskich Kościołów na Słowacji i w Czechach, gdzie co roku organizowane są rodzinne spotkania wszystkich parafii. Święto Diecezji Cieszyńskiej zostało zaplanowane na 28 września. Tego dnia odbyło się tylko jedno nabożeństwo w całej diecezji, które zgromadziło w wiślańskim amfiteatrze ok. 1400 osób. Zarówno podczas nabożeństwa, jak i w trakcie wydarzeń z nim związanych, zastanawiano się nad znaczeniem wiary w codziennym życiu. W ramach tematu SKŁADAM uczestnicy DDK mieli szansę przypomnieć sobie, jak ważne jest wyznawanie wiary oraz SKŁADANIE świadectwa o Bogu Stworzycielu, Zbawicielu i Pocieszycielu. Wspólnie zastanawiano się czym jest wzmacnianie się we wierze wśród swoich współwyznawców i jak próbować SKŁADAĆ ze sobą różne doświadczenia codzienności, odkrywając w nich motywację do wielbienia Boga.

Uroczyste nabożeństwo miało szczególną oprawę i bardzo dynamiczny przebieg. Dominował w nim śpiew prowadzony przez Zespół CME oraz orkiestrę, wzmocniony przez mega chór, w którym zaśpiewali chórzyści z różnych parafii pod dyrekcją diakon Joanny Sikory. Przy dźwiękach Orkiestry Diecezjalnej pod dyrekcją kapelmistrza Józefa Mamicy, delegaci 22 parafii w różnorodnym wieku, reprezentując rożne obszary kościelnego zaangażowania, procesjonalnie wnieśli zborowe wstęgi, które zawieszono na masztach amfiteatru.

Uczestników nabożeństwa powitali radcy diecezjalni: Krystyna Penkała i ks. Waldemar Szajthauer, który następnie w oparciu o 22 Psalm pobudził do spowiedniej refleksji, wzywając do pokuty w obliczu Tragedii Górnośląskiej. Ks. Piotr Sztwiertnia zachęcił do wspólnego odczytania 139 Psalmu na cześć Stwórcy. Dk. Dorota Obracaj odczytała fragmenty starotestamentowej historii budowy wieży Babel i nowotestamentowe fragmenty Zesłania Ducha Świętego, a radca Korneliusz Glajcar wybrane fragmenty Ewangelii dotyczące narodzin, śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa.

Ustrońska młodzież zaprezentowała pantomimę, której tło stanowiła historia odczytana przez Dorotę Twardzik o marzeniach drzew, które znajdują swój zaskakujący finał. Kazanie zostało wygłoszone w oparciu o tekst: „Wiara jest gwarancją tego, czego się spodziewamy, dowodem istnienia rzeczy, których nie widzimy” Hbr 11,1 (BE)

Bp Adrian Korczago w trzech częściach przeplecionych pieśniami zboru i mega chóru nawiązał do trzech artykułów wiary i trzech osób Trójcy Świętej:
„Wiara – niezwykły dar przekazany nam przez cudownego Gwaranta, stanowi ochronę przed marazmem, zwłaszcza w czasach niesprzyjających wierze we Wszechmogącego. (…)
Wiara – niezwykły dar przekazany nam przez cudownego Gwaranta, stanowi ochronę przed okłamywaniem samych siebie, że nie potrzeba nam ratunku. (…)
Wiara – niezwykły dar przekazany nam przez cudownego Gwaranta, który motywuje, by działać, odnawiać, podnosić się, jednać, leczyć, tworzyć nowe. (…)”
Kaznodzieja podkreślił, że: „Do wiary należą i zachwyt odkrywania siły jej oddziaływania, kiedy zwycięsko „przenosimy” różne góry naszych problemów i piętrzących się przed nami zadań, ale i zażenowanie, zawstydzenie, zakłopotanie własną małowiernością. (…)

Mówiąc: Składam wyznanie wiary, nawiązuję do tych życiowych sytuacji, kiedy składam, kompletuję doświadczenia wiary, próbując składać, zestawiać je ze sobą, jak poszczególne puzzle, by utworzyły pełniejszy obraz, aniżeli ten zawarty w poszczególnych fragmentach tego, co mi się przydarzyło, co mogłem przeżyć. Czasem udaje mi się to lepiej, to znów gorzej. Składam, czyli gromadzę dowody Jego obecności, składując, magazynując nadzieję. A Kreator Wszechrzeczy, Stwórca pomaga mi składać, czyli aranżować, komponować moje życie. I stale mi podpowiada, że stosownie składając życiowy kapitał, lokuję go na mą bezpieczną przyszłość”.

W odpowiedzi na usłyszane Słowo Boże, uczestnicy nabożeństwa, tym razem w milczeniu wsłuchiwali się w recytowaną przez Tomasza Lorka treść Nicejsko-Konstantynopolitańskiego Wyznania Wiary, które kontemplowane było na kawie zatańczonej etiudy baletowej przez tegoroczną konfirmantkę Ninę Englert z Drogomyśla. Modlitwę o diecezję zmówili: s. Ewa Cieślar, Jerzy Kędzior, Anna i Tomasz Bujokowie.Podczas nabożeństwa uczestnicy mogli u Stołu Pańskiego posilić się na niełatwy czas wyznawania wiary w swojej codzienności. Słowa pozdrowienia przekazał Biskup Kościoła Jerzy Samiec oraz Biskup Dystryktu Wschodniego Ewangelickiego Kościoła Augsburskiego Wyznania na Słowacji Peter Mihoč.

Program dla najmłodszych przygotowała dk. Dorota Obracaj. Dzieci różnorakimi technikami plastycznymi wykonywały logo DDK i brały udział w zabawach. Specjalnie dla nich dedykowany był edukacyjno-wychowawczy spektakl Teatru EDEN pod tytułem „Tajemnicza Szkatułka”.
W Domu Zborowym wiślańskiej parafii odbyło się spotkanie z ks. dr. Grzegorzem Olkiem i prof. Jerzym Sojką, pod hasłem „Jak Kościół wyznawał wiarę?”. Była to rozmowa, w której poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania: „W jaki sposób chrześcijanie jako jednostki i wspólnota wyznawali wiarę? Jakie jest miejsce wiary i wyznawania w Nowym Testamencie? Jak robili to chrześcijanie w starożytności i dobie Reformacji? Czego możemy się od nich dzisiaj nauczyć?”

Ks. Leszek Czyż natomiast poprowadził w amfiteatrze ewangelizację pod hasłem : „Świadectwo codziennym wyznaniem wiary”. Zaświadczył więc na podstawie Słowa Bożego, ale również bazując na własnych, niełatwych doświadczeniach, że Bóg jest Bogiem żywym, który się nie zmienia i także dzisiaj wysłuchuje modlitw i dokonuje cudów.

Diecezjalny duszpasterz młodzieży ks. Mateusz Mendroch wraz z liderem wiślańskiej grupy młodzieżowej Danielem Heczko przygotowali grę terenową.
Uczestnicy spotkania mogli także nabywać ciekawą literaturę na stoisku Księgarni Augustana oraz zapoznać się z biblijnymi figurami, których zastosowanie w nauczaniu biblijnych historii prezentowała Anna Olek.

Popołudniu w wiślańskim kościele Ap. Piotra i Pawła odbył się niepowtarzalny koncert w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” pod dyrekcją Wojciecha Wantuloka. Zgromadził ponad tysiąc osób. Wspaniali wykonawcy sięgnęli po utwory sakralne z przebogatej skarbnicy ewangelickich pieśni, w które wkomponowane zostały teksty wybrane przez ks. Marcina Brzóskę, nawiązujące do doświadczeń ofiar Tragedii Górnośląskiej. Ta zgotowana została śląskiej ludności w postaci wywózki tysięcy górników na roboty w głąb ZSRR, a także nieludzkiego traktowania w obozach w Świętochłowicach, Mysłowicach i Łambinowicach, zawiadywanych przez polskie władze komunistyczne. Wspomniane teksty sugestywnie odczytywane przez Tomasza Lorka, Joannę Lazar-Chmielowską i ks. Marcina Brzóskę wyzwoliły sporo wzruszeń. Do nich w swoim przemówieniu nawiązał bp Adrian Korczago, podkreślając, że dramatyczny los dotknął także wielu ewangelików tamtych czasów, na czele z długoletnim proboszczem, a zarazem wybitnym kronikarzem Bielska ks. Richardem Wagnerem. Zapalając symboliczną świece biskup wspomniał wszystkie ofiary, motywując do przełamywania w sobie wszelkich objawów nienawiści, by nie doprowadzać do kolejnych ludzkich dramatów.Biskup podziękował wszystkim za liczny udział w DDK, radzie DDK na czele z ks. Marcinem Podżorskim, partnerowi i sponsorowi koncertu Urzędowi Marszałkowskiemu na czele z Wicemarszałek Województwa Śląskiego Joanną Bojczuk, współorganizatorom: Urzędowi Miasta Wisła na czele z burmistrzem Tomaszem Bujokiem i jego zastępczynią Katarzyną Czyż-Kaźmierczak,. CME na czele z ks. dyr. Tymoteuszem Bujokiem, parafii w Wiśle na ręce ks. Waldemara Szajthauera.

DDK był wspaniałą okazją, by podczas wielkiego rodzinnego spotkania ewangelików doświadczać mocy wiary, by porozmawiać, cieszyć się sobą i inspirować niezależnie od przynależności do dużej czy małej parafii. Spędzone w Wiśle chwile były wyjątkową okolicznością sprzyjającą wspólnej nauce codziennego życia wiarą, czerpiąc z niej energię, zwłaszcza w niesprzyjający czas. Wydarzenie DDK, jak poskreślają jego uczestnicy, dało szansę przeżycia czegoś ważnego, ciekawego i niepowtarzalnego. Warty podkreślenia jest także fakt, że zaproponowana oferta doświadczania wspólnoty wiary dotyczyła wszystkich grup wiekowych, począwszy od dzieci, po najstarszych.

zdjęcia: Szymon Brodacki, Dariusz Chmielowski