Relacja z 32. Ogólnopolskiego Forum Kobiet Luterańskich
26-28 września 2025
Hasło tegorocznego Forum Kobiet brzmiało: Bądź dobra dla siebie i innych!
Biblijny wiersz przewodni pochodził z Pierwszego Listu do Tesaloniczan: Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie. 1 Tes 5, 21
Program tegorocznego Forum Kobiet rozpoczęły tematyczne spacery po mieście: do wyboru trasy poświęcone pamięci Dietricha Bonhoeffera, pierwszym pokoleniom reformatorów oraz kobiecym śladom w historii Wrocławia. Zwiedzanie z przewodnikiem to była nie tylko lekcja historii, ale też świetna okazja do rozmów i nowych znajomości. Po marszu czekał posiłek, na którym organizatorzy nie poszli na skróty — kuchnia Kamienicy pod Aniołami zasłużyła na gromkie brawa (i może nawet gwiazdkę Michelin w naszej prywatnej skali smaków).
Popołudnie wypełniły warsztaty „JOY & FLOW — siła wdzięczności”, które poprowadziła Cieszka Żółtko. Było inspirująco i praktycznie: wdzięczność została przedstawiona nie jako sentyment, lecz jako konkretna umiejętność — coś, co możemy ćwiczyć, co leczy i wzmacnia zarówno ducha, jak i ciało. Usłyszałyśmy, że chrześcijaństwo to nie tylko powaga, ale i radość — i że praktykowanie wdzięczności ma realne korzyści dla zdrowia i pomaga w trudnych chwilach.
Drugi dzień zaczął się słońcem i śniadaniem na miarę kulinarnego snu — obok klasyki pojawiły się deserki i witaminowe szoty. Po posiłku przyszło posilenie duchowe: poranną modlitwę poprowadziła Iwona Orawska, przy akompaniamencie Zuzanny Świderskiej i ks. Katarzyny Rudkowskiej. Przewodnią pieśnią tegorocznego Forum był utwór: Pośród wszystkich życia trosk i kłopotów …”. (ŚK 876)
Oficjalne otwarcie przeprowadzili bp Marcin Orawski oraz przewodnicząca Synodalnej Komisji do spraw Kobiet, ks. Katarzyna Rudkowska.
Pierwszy wykład wygłosiła diakon Aleksandra Błahut-Kowalczyk: „Widzieć siebie Jego oczami — w miłości, nie w krytyce”. To było zaproszenie do przyjęcia Bożego spojrzenia: czułego, pełnego zrozumienia i obecnego w najważniejszych momentach ludzkiego życia. Potem ks. Katarzyna przypomniała nam, że odpoczynek to dar — nie lenistwo, lecz nawyk, tak potrzebny w świecie, który ceni ciągłą aktywność. Warsztat praktyczny z oddechem i automasażem nerwu błędnego pokazał, że odpoczynek ma swoje techniki — i że można się ich nauczyć.
Potem przyszedł czas na warsztaty. Podzielone na trzy grupy: tworzenie mydełek (prowadzone przez Anielę, Anię, Kasię i Elę) — kreatywne, pachnące i przypominające, że twórczość leczy; warsztaty o empatii i relacjach (Olga i Ada), które uczyły, jak być własną „starszą siostrą” w obronie własnych granic i jak odmawiać z empatią; oraz „Iskry dobra” (koordynowane przez Wiesię i Kasię), czyli praktyczne pomysły na aktywizację parafian. Tematy były gorące, czasu trochę brakowało — i dobrze, bo niedosyt oznacza chęć ponownego spotkania.
W przerwie drugiego dnia przeniosłyśmy się do gotyckiego kościoła św. Krzysztofa (XV w.), gdzie proboszcz ks. Karol Długosz opowiedział o historii i życiu tamtejszego zboru.
Forum to także międzynarodowe relacje: w tym roku pozdrowienia przesłały do nas przedstawicielki zaprzyjaźnionych środowisk z zagranicy — m.in. ks. Sabine Ost (Niemcy), ks. Eva Oslíková (Słowacja), Silvie Milichová (Czechy) i Anna Jelinek (Kościół ewangelicko-reformowany w Polsce). To piękne, że na Forum rodzą się przyjaźnie, które przekraczają granice państw i języków
Trzeci dzień przyniósł uroczyste nabożeństwo w Kościele Opatrzności Bożej — wyjątkowe, bo zgromadziło trzy pokolenia: emerytowane duchowne, czynne w posłudze oraz studentki teologii. Była tam mądrość doświadczenia, pęd codzienności i świeża nadzieja młodego pokolenia — wszystko splecione siostrzaną miłością. Laudacja dla ks. Haliny Radacz i wręczenie Nagrody im. Ireny Heintze były momentem wzruszenia i wdzięczności.
Dlaczego warto przyjechać na Ogólnopolskie Forum Kobiet Luterańskich? Bo Forum to coś więcej niż konferencja. W tym roku była rekordowa ilość Uczestniczek, aż 110 osób. Cieszy nas niska średnia wieku i duża ilość Pań, które po raz pierwszy wzięły udział w tym spotkaniu.
OFKL to:
– czas oddechu i duchowego posilenia,
– miejsce spotkań między pokoleniami,
– przestrzeń do zdobywania praktycznych umiejętności,
– okazja do międzynarodowych relacji i wymiany doświadczeń,
– źródło inspiracji do działania w parafii i w codziennym życiu.
Do zobaczenia na kolejnym 33 OFKL w 2026 roku 😊
tekst: ks. Katarzyna Rudkowska
zdjęcia: Janusz Malik (nabożeństwo), uczestniczki forum
źródło i więcej zdjęć: https://luteranki.luteranie.pl/2025/relacja-z-32-ogolnopolskiego-forum-kobiet-luteranskich
