Niechże was nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju, albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus. Kol 2,16–17
Tak bardzo wydaje nam się, że jesteśmy najdoskonalszym stworzeniem z istniejących. Swoje opinie podnosimy do rangi niepodważalnych. Dużo w nas krytyki i narzekania. Mamy pomysły na zmiany, poprawę, naprawę, ale jakże często dotyczy to kogoś, a nie nas samych. Ty mówisz, Boże, że wszystko jest cieniem rzeczy przyszłych, dlatego nasze poznanie jest szczątkowe. Jeśli więc nie mogę mieć pełni wiedzy dziś, dlaczego jestem krytyczna i osądzająca? Dlaczego zapominam czytać, rozumieć i stwarzać mój mały, własny świat przez pryzmat miłości?
Ty jesteś miłością, Jezu. Proszę Cię więc o pokorę dla mojego serca i mojego rozumu, abym każdy dzień, każdą sprawę, każdy trudny moment zaczynała od miłości.
Amen