Oto ten przeznaczony jest, aby przezeń upadło i powstało wielu w Izraelu [...].

Ewangelia Łukasza 2,34

Dzień Ofiarowania Pana

Zatem dziecię Jezus ma dwie postaci: jedną gniewną, a drugą miłą, niosącą pocieszenie. Dla jednych oznacza Ono upadek, niczym przez kłodę leżącą na drodze, o którą się potykają. Dla innych oznacza Ono powstanie, niczym dzięki napotkanej na drodze skale, o którą można się oprzeć i powstać. Dumni, pyszni i mądrzy święci biegną ku niej głową do przodu, by ją rozbić o nią z blużnierstwami i przekleństwami. Ale prostacy, głupcy i biedni grzesznicy podnoszą się na niej i w nią wierzą. Co zgubione i zatracone, zostaje przez nią uratowane, co głupie, staje się mądre, co grzeszne, staje się sprawiedliwe i święte. Ci, co chcieliby tę sprawę zbadać ludzkim rozumem nie tylko upadną i nie powstaną, ale te ich usiłowania spełzną na niczym. Gdyż chcą Chrystusa uczynić innym, niż przeznaczył i ustanowił go Bóg Ojciec.