Czy słuszna to rzecz w obliczu Boga raczej was słuchać aniżeli Boga, sami osądźcie; my bowiem nie możemy nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy.

Dzieje Apostolskie 4,19-20

Jeszcze gdy trzeba, ścierpimy, gdy nam odbierają ziemskie dobra, cześć, życie i co tam jeszcze mamy. Ale to zbyt wiele, gdyby nam mieli odebrać umiłowaną, niosącą pociechę ewangelię, wiarę i Chrystusa, i tego nie możemy, nie powinniśmy ani nie chcemy znosić. I miło i błogo mi na sercu, jeśli nazywają mnie w tych sprawach upartym, nieustępliwym i zatwardziałym. Gdyż wyznaję to tutaj otwarcie, że w tych sprawach jestem nieugięty, uparty i nieustępliwy i, jeśli Bóg zechce, chcę w tym uporze i zatwardziałości wytrwać i nie ustąpić ani o włos, choćby działo się nie wiem co. Miłość, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy i wszystkiego się spodziewa, ona ustępuje i powinna ustępować. Wiara jednak tego nie powinna czynić, gdyż ona nie może niczego znosić.