Rzecze mu [dworzaninowi] Jezus: Idż, syn twój żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które mu rzekł Jezus, i odszedł.

Ewangelia Jana 4,50

Cechą wiary jest to, że trzyma się ona przyszłych dóbr, tak jakby one już były dostępne, i nie wątpi w nie, choć Słowo mówi o dobrach przyszłych, wiecznych, niebiańskich. Jest tak dlatego, że widzi ona, że Słowo Boga jest wszechmocne, a Bóg jest prawdomówny i nie kłamie. Dlatego wiara zważa tylko na Słowo. Gdy je gdzieś dostrzega, śmiało tam idzie i nie da się odstraszyć diabłu czy światu. Gdyż ona wie, na czym to Słowo się opiera i jak ono działa – diabłu na szkodę. Jeśli zaś widzi, że gdzieś nie ma Słowa Bożego, to żaden pozór, żadna grożba ani władza świata nie skłonią jej do tego, by to uznać za prawdę i raczej z cierpliwością znosi to, co ją spotyka. Dlatego jest bardzo pożyteczną i potrzebną nauką wiedzieć, co to jest prawdziwie wierzyć: mieć Słowo Boże i obietnicę i mocno ufać, że na pewno tak się wydarzy, jak naucza nas Słowo.