O, jak dobrze i miło, gdy bracia w zgodzie mieszkają! Ps 133,1
Dziękuję Ci, Panie, za dach nad głową i tych, z którymi pod nim mieszkam. Dziękuję, że każdy ma w tym domu swoje szczególne miejsce. Każdy jest tak samo ważny i kochany. Uwrażliwiaj nas na siebie jeszcze bardziej, byśmy z troską i uwagą mogli nieść sobie pomoc, okazywali sobie wzajemne zainteresowanie, szacunek i miłość. Ty jesteś fundamentem tego domu, dlatego wierzę, że jest i będzie on bezpieczną oazą, ogniskiem, wokół którego siada się po całym dniu, by opowiadać i słuchać. Tak bardzo różnimy się od siebie, mamy odmienne poglądy, inaczej okazujemy emocje, ale Ty nas jednoczysz, przebaczasz i uczysz przebaczenia. W czasie niepokoju wlewaj w nas swój święty pokój i błogosław życie, jakie toczy się od świtu po późną noc. Proszę, byśmy nie marnowali czasu na spory, ale wykorzystywali go, budując nasz dom w twórczy sposób. Amen