I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. Dz 2,2
Dziękujemy Ci, Panie, za Twój Kościół, który powołałeś i prowadzisz, którego jesteśmy częścią. Pozwól nam zrozumieć, że wspólnota jest tym, co dałeś nam najcenniejszego. Jest miejscem, w którym przebywać możemy wszyscy razem i w którym Ty jesteś obecny między nami. Daj, byśmy odczuwali wdzięczność w swoich sercach za Twą obecność wśród nas, i to nie tylko wtedy, gdy jesteśmy na to przygotowani, dobrzy, pełni uniesienia i wdzięczności, ale również wtedy, gdy czujemy się samotni i opuszczeni, gdy odczuwamy w naszych sercach ciężar grzechu i poczucie winy, gdy myślimy, że nie zasługujemy na Twą łaskę i obecność. Zwłaszcza wtedy daj Boże, byśmy pamiętali, że Ty nie opuścisz nas nigdy.
Amen