Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego.

Ewangelia Łukasza 1,43

Dzień Nawiedzenia Marii Panny

Wydaje się, że Łukasz ma szczególną radość w opowiadaniu tej historii. Czyni to ze szczegółami i ukazuje nam wszystkim, a przede wszystkim rodowi niewieściemu, umiłowaną dziewicę przyozdobioną wieńcem trzech pięknych i miłych róż. Gdyż ewangelista sławi tutaj szczególnie trzy cnoty, w których i my powinniśmy się wdrażać. Pierwszą jest wiara, drugą wielka, szlachetna pokora, trzecią uprzejme i skromne zachowanie się wobec ludzi. Tam, gdzie niewiasta albo panna nosi takie ozdoby, przewyższa dalece wszystkie królowe i cesarzowe z ich złotem, drogimi kamieniami, perłami, aksamitami i jedwabiami. „O, wiaro, wiaro, jak trudno przychodzisz, a jednak najbardziej błogosławiony jest człowiek, który wierzy”. A dlaczegó Bo, jak mówi Chrystus, człowiek ten jest miejscem, gdzie ma mieszkanie i pałac boski Majestat. Ale ten, kto nie wierzy, jest schronieniem dla diabła. O, ustrzeż nas, miły Panie, przed niewiarą i umacniaj w nas wiarę!