Lecz kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że jest rozumny i wie o mnie [...].

Księga Jeremiasza 9,2

Gdy idzie o Bożą łaskę, to przystoi nie pokora, ale duma. Co do ciebie i twej istoty, powinieneś być pokornym – gdyż nie jesteś niczym innym, jak tylko worem pełnym robactwa. Ale ze względu na dobroć Chrystusa nie możesz być nigdy wystarczająco dumnym i musisz powiedzieć: „Gdybym był nawet dziesięciokrotnie bardziej plugawy, to jednak mam krew, która czyni mnie czystym i świętym i Chrystusa kosztowało tyle samo zbawienie mnie, co i św. Piotra”. Wszyscy święci są równie nisko jak my, więc jesteśmy równi sobie i nikt nie ma więcej niż ja poza tym, że oni są silniejsi w wierze. Każdy przyniesie swe uczynki, którymi będzie święcić i chwalić Boga. Wszyscy mają być równymi przed Bogiem w wierze i łasce, i rzeczach niebiańskich, ale w uczynkach i należnym im uznaniu – różnymi.