Oto ogień i drwa, a gdzie jest jagnię na całopalenię Abraham odpowiedział: Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój.

I Księga Mojżeszowa 22,7-8

Do istoty wiary należy, że obcuje ona z dobrami, których nie widzi ani nie czuje, a postępuje z nimi, jakby miała je w ręku, zaś jej jedyną pociechą jest, że Bóg nie kłamie i nie oszukuje. I tak jest z nią zawsze – także wtedy, gdy mam umierać, gdy śmierć zagląda mi w oczy i muszę odejść, a nie wiem, gdzie postawię pierwszy krok. Wtedy od razu pojawia się niewiara, która – drżąc w niepewności – pyta: „Dokąd teraż Kto wie gdzie będę?”. Ona zawsze chce zobaczyć i przeczuć, gdzie będzie przebywać. Ale nic z tego, i dlatego popada w zwątpienie. Wiara jednak rozważa w ten sposób: „Nie wiem, dokąd pójdę po śmierci, odchodzę, nie widząc i nie przeczuwając nic. Polecam się jednak temu, który w Psalmie powiedział: «Zrzuć na Pana brzemię swoje, a On cię podtrzyma!» (Księga Psalmów 55,23). Z tym umieram, gdyż wiem, że On by nie skłamał”. Lecz skoro wiara ma życie i nie widzi go, a nawet nie widzi żadnego przeciwieństwa, to skąd ona to wię Tylko stąd, że Bóg powiedział, że nie wypuści ze swej ręki tych, co mu zaufali.