Pan jest pasterzem moim. […] Choćbym szedł nawet ciemną doliną, zła się nie ulęknę, boś Ty ze mną. Ps 23,1.4
Panie, który jesteś moim Pasterzem! Dajesz mi poczucie absolutnego bezpieczeństwa i Twojej troski o mnie. A jednak są takie chwile, dni, miesiące – ostatnio coraz częściej – gdy tracę grunt pod nogami. Ogarnia mnie lęk i rozpacz. Paraliżuje niemoc. Błądzę jak owca, która opuściła pastwisko. Albo została z niego zepchnięta? Porzucona? Panie! Przecież Ty masz tysiące sposobów na to, by odszukać zagubionych, podnieść pochylonych, pomóc wstać leżącym. Proszę, uczyń to ze mną. Dzięki Tobie nie straciłam pewności, że w ciemnej dolinie, którą kroczę, jesteś przy mnie. Dziękuję Ci za to. Amen.
Modlitwa pochodzi z książki Modlitewnik kobiet, red. A. Błahut-Kowalczyk, K. Rudkowska, Wydawnictwo Warto, Dzięgielów 2015.