Lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu. Joz 24,15c
Boże, dom stał się dla mnie moją najmniejszą Ojczyzną. Dziękuję za bezpieczeństwo tego miejsca, bez którego nie wyobrażam sobie odpoczynku, wypełniania domowych obowiązków, ale i oddawania się moim ulubionym zajęciom.
Dziękuję, że to nie tylko miejsce, ale przede wszystkim najbliżsi mi ludzie. Czym byłoby moje życie bez nich? Każdy z nich wypełnia w inny sposób moje dni na ziemi, stając się nieodłączną ich częścią, tak, jak to Panie zaplanowałeś. Dziękuję!
Kocham Cię i pragnę, by moi domownicy razem ze mną wielbili Twoje Imię! Pozwalasz mi doświadczyć najpiękniejszego rodzaju miłości – miłości matczynej. Codziennie mogę przeżywać radość, ale i ból, i troskę ogromnej odpowiedzialności. Nie pozwól, bym zapomniała o tej najważniejszej, duchowej inwestycji! Spraw, aby kiedyś i one ze swoimi rodzinami wyznały: „Lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu”. Amen.