Radom

O parafii

W 1252 r. wniesiono drewnianą kaplicę pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. W latach 1784 – 85 powstaje w jej miejsce murowany kościół, przebudowany w 1818. Początkowo był on własnością Benedyktynów Sieciechowskich. 9 maja 1818 przeszedł na własność Towarzystwa Dobroczynności miasta Radomia, które uczyniło zeń budynek teatru. 11 sierpnia 1827 r. został zakupiony przez tworzoną w Radomiu Parafię ewangelicką. Po pracach przywracających obiektowi sakralny charakter 15 sierpnia 1828 r. odbywa się w nim pierwsze nabożeństwo. Kościół był od tego czasu powiększany i przebudowywany. Swój obecny kształt osiągnął w latach 1893 – 95. Wchodząc do kościoła mijamy kutą kratę pochodzącą z pracowni Kindta, wykonaną w roku 1894. Idąc dalej przechodzimy pod dwukondygnacyjną emporą pochodzącą prawdopodobnie z roku 1894. Obie kondygnacje są zdobione ręcznie. Na pierwszej znajdują się miejsca siedzące dla wiernych, zaś na drugiej umiejscowione są organy. Na szczególną uwagę zasługują ołtarz i ambona. Ambona dębowa, wykonana w 1894 roku. W całości rzeźbiona ręcznie. Jej korpus ma kształt wieloboku. Nad nią znajduje się baldachim imitujący kopułę pokrytą metalowymi łuskami. Na szczycie umiejscowiony jest krzyż. Ołtarz również pochodzący z 1894 roku. Wykonany został w Kieleckiej Fabryce Wyrobów Marmurowych. Centralnie umieszczono na nim krzyż z postacią Chrystusa. Po bokach znajdują się dwie kolumny dźwigające prosty gzyms zwieńczony trójkątnym frontonem.