Święto Trójcy Świętej
Iz 6,1-8(9-13)
1 W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię.
2 Jego orszak stanowiły serafy, z których każdy miał po sześć skrzydeł, dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma zakrywał swoje nogi i na dwóch latał.
3 I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów! Pełna jest wszystka ziemia chwały jego.
4 I zatrzęsły się progi w posadach od tego potężnego głosu, a przybytek napełnił się dymem.
5 I rzekłem: Biada mi! Zginąłem, bo jestem człowiekiem nieczystych warg i mieszkam pośród ludu nieczystych warg, gdyż moje oczy widziały Króla, Pana Zastępów.
6 Wtedy przyleciał do mnie jeden z serafów, mając w ręku rozżarzony węgielek, który szczypcami wziął z ołtarza,
7 I dotknął moich ust, i rzekł: Oto dotknęło to twoich warg i usunięta jest twoja wina, a twój grzech odpuszczony.
8 Potem usłyszałem głos Pana, który rzekł: Kogo poślę? I kto tam pójdzie? Tedy odpowiedziałem: Oto jestem, poślij mnie!
Siostry i bracia w Panu naszym Jezusie Chrystusie,
dzisiejszy fragment, nad którym się zastanawiamy, to wizja i powołanie proroka Izajasza.
Warto więc, abyśmy sobie zadali dziś pytania: Kim dla nas jest Bóg? I co dla nas znaczy wierzyć w Boga? I czy bylibyśmy w stanie powiedzieć tak jak Izajasz: „Oto jestem, poślij mnie”?
W wizji Izajasza Boży tron, majestat wszechmocnego Stwórcy świata, tak niepojętego, niemożliwego do ogarnięcia rozumem i zmysłami, że wspaniała świątynia Salomona wystarczyła jedynie, by pomieścić rąbek Jego szaty. Tak niesamowity, że serafowie śpiewali: „Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów! Pełna jest wszystka ziemia chwały jego”. Także i my śpiewamy te słowa w czasie liturgii komunijnej, chwaląc i zaświadczając, kim jest Bóg, w którego wierzymy. Bo jak młodzież uczy się przed konfirmacją, wierzyć w Boga, „to znaczy być pewnym istnienia Boga, zaufać Jego dobroci i łasce, i być Mu we wszystkim posłusznym”. Wiara to codzienne doświadczanie Boga, chęć poznawania Go przez słuchanie, czytanie, studiowanie Słowa Bożego. A to Duch Święty nam daje zrozumienie oraz przyjęcie tego, co Bóg poprzez swoje Słowo mówi do nas. A On każdemu z nas kładzie na serce dobrą nowinę o miłosiernym Ojcu, który przyjmuje każdego człowieka, o Ojcu, który kocha tak, że dał zbawienie w Jezusie Chrystusie, daje pocieszenie w Duchu Świętym. Dzisiejsze święto przypomina nam wszystkim, jak wspaniałego mamy Boga, Tego, który nas stworzył i wyposażył, Tego, który nas naucza i zbawia oraz Tego, który nas pociesza, i w wierze utrzymuje. Bóg, który dla nas może być zagadką, ale jednocześnie jest niesamowitą pewnością, bo On jest jednością i chce, abyśmy my żyli w jedności. Jemu możemy oddawać cześć i chwalić Go, co czynimy podczas śpiewania pieśni na nabożeństwie czy podczas liturgii. Wypowiadanymi słowami chcemy oddać Bogu cześć i chwałę, bo choć jest dla nas niepojęty i nie możliwe jest ogarnąć Go naszym rozumem, to On daje się poznać i jest z nami.
Chociaż, co też możemy wyczytać w wizji Izajasza, my nie jesteśmy idealni, jesteśmy grzeszni i żyjemy wśród grzeszników. A jednak Bóg odmienia ten los. Seraf przez symbol oczyszczenia, którym jest ogień, usuwa winy. Cóż za niesamowita symbolika. Co ciekawe, „w rytuałach mezopotamskich oczyszczenie warg jest symbolem oczyszczenia całej ludzkiej osoby.”
To było symbolem wybrania kogoś na kapłana czy wróżbitę w tamtej kulturze, aby czyści mogli stanąć przed Bogiem.
Czytając historie biblijne, wiemy, że także naród izraelski dostał wskazówki, jak należy przygotować się na spotkanie z Bogiem. My w chrześcijańskim Kościele także to czynimy w spowiedzi i wyznaniu naszych grzechów, aby czyści z pełnym przebaczeniem móc stanąć przed Bożym obliczem.
A jak z trzecim zadanym przeze mnie pytaniem? Czy kiedy Bóg do nas mówi, potrafimy mu zaufać i pójść wszędzie, gdzie nas wyśle?
Nie znamy dnia ani godziny, kiedy Bóg jest w stanie użyć nas jako swoich narzędzi, tak jak używał Izajasza. Do głoszenia Bożych słów, w stosunku do ludzi za czasów Izajasza były to głównie napomnienia i nawoływania do nawrócenia, ale czy i w naszych czasach nie powinny to być podobne słowa?
Zachęcam nas dziś, w Święto Trójcy Świętej, do zastanowienia się nad tym, w jakiego Boga wierzę, czy moja wiara jest czynna i przynosi dobre owoce oraz czy jestem gotowy tak jak Izajasz powiedzieć: „Oto jestem, poślij mnie!”
Amen.
dk. Dorota Obracaj