DRUGI ARTYKUŁ

„Wierzę w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Marii Panny, umęczon pod Poncjuszem Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga, Ojca wszechmogącego, skąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych”.

W artykule tym poznajemy drugą osobę Bożą, abyśmy wiedzieli, co oprócz wyżej wymienionych dóbr doczesnych mamy od Boga, jak całkowicie się nam oddał i obdarzył nas wszystkim, co miał, nie zatrzymując nic dla siebie. Artykuł ten jest bogaty i rozległy w treści; aby go jednak omówić krótko i zrozumiale, dla dzieci, weźmiemy z niego jedno słowo, ujmując w nim całą jego treść, aby – jak się rzekło – dowiedzieć się, jak zostaliśmy zbawieni. Oprzemy się mianowicie na słowach: – „w Jezusa Chrystusa, Pana naszego”.

Jeżeli się więc lotos zapyta: „Co wiesz o Jezusie Chrystusie według drugiego artykułu?”, odpowiedz krótko: „Wierzę, że Jezus Chrystus, prawdziwy Syn Boży, stał się moim Panem”. Co to znaczy „stać się Panem”? Znaczy to, że mnie wybawił od grzechu, szatana, śmierci i od wszelkiego złego. Albowiem przedtem nie miałem żadnego pana ani króla, lecz byłem pod władzą szatana, skazany na śmierć, uwikłany w grzech i ślepotę.

Kiedy bowiem zostaliśmy stworzeni i kiedy otrzymaliśmy od Boga Ojca wszelakie dobra, przyszedł szatan i zwiódł nas do nieposłuszeństwa, grzechu, śmierci i do wszystkiego złego, tak iż popadliśmy pod Boży gniew i w niełaskę, skazani na wieczne potępienie za to, cośmy zawinili i na co zasłużyli. I nie było żadnej rady, pomocy ani pociechy, dopóki nad naszą niedolą i nędzą nie ulitował się z niezmiernej dobroci ten jedyny i wieczny Syn Boży i dopóki nie przyszedł z nieba, aby nam pomóc. Tak przepędzeni zostali wszyscy owi ciemięzcy i więzienni dozorcy, a na ich miejsce wstąpił Jezus Chrystus, Pan życia, sprawiedliwości, wszystkiego dobrego i zbawienia i wyrwał nas biednych, zgubionych ludzi z paszczy piekła, pozyskał, uwolnił i przywrócił do łaskawości i łaski Ojca oraz wziął pod swoją ochronę i obronę jako własność swoją, aby nami rządzić swoją sprawiedliwością, mądrością, mocą, życiem i błogosławieństwem.

Niechże tedy takie będzie streszczenie tego artykułu, iż słowo „Pan” znaczy po prostu Zbawiciel, czyli Ten, który nas przywiódł od szatana do Boga, z śmierci do życia, z grzechu do sprawiedliwości, i w tym utrzymuje. Poszczególne zaś części, które w tym artykule następują po sobie, służą temu celowi, aby to zbawienie objaśnić i wyłożyć, w jaki sposób i przez co zostało ono dokonane, to znaczy, ile Go ono kosztowało, ile dał i na co się odważył, aby nas pozyskać i przywieść pod swoje panowanie, mianowicie, że stal się człowiekiem, począł się i narodził z Ducha Świętego i z dziewicy bez żadnego grzechu, aby się stać Panem grzechu; ponadto że cierpiał, umarł i został pogrzebany, aby za mnie zadośćuczynić i zapłacić za to, com ja zawinił, nie srebrem ani złotem, lecz swoją własną drogą krwią. A wszystko to po to, aby stać się moim Panem. Nie uczynił tego dla siebie, bo nie potrzebował. Potem znów zmartwychwstał, połknął i pochłonął śmierć, a w końcu wstąpił na niebiosa i objął władzę po prawicy Ojca, tak iż Mu diabeł i wszelkie moce muszą być poddane i u nóg Jego leżeć, aż nas w ostatecznym dniu całkowicie oddzieli i odłączy od złego świata, diabła, śmierci, grzechu itd. Szczegółowy jednak wykład wszystkich pojedynczych części nie należy do krótkich kazań dla dzieci, lecz raczej do obszerniejszych kazań w ciągu całego roku, zwłaszcza zaś w przeznaczonych na to okresach, kiedy można obszernie omawiać poszczególne artykuły: o narodzeniu, męce, zmartwychwstaniu, wniebowstąpieniu Chrystusa etc. Nadto, cała Ewangelia, jaką zwiastujemy, zasadza się na tym, abyśmy dobrze ten artykuł pojęli jako ten, na którym opiera się całe nasze zbawienie i nasza szczęśliwość; jest on tak bogaty i rozległy, iż zawsze czegoś z niego uczyć się możemy.